KINEZYTERAPIA:
Kinezyterapia (z greckiego kinesis – ruch) oznacza leczenie ruchem. Poprzez ćwiczenia ruchowe wykorzystujące różne metody kinezyterapeutyczne przywracamy pacjentom sprawność fizyczną.
Kinezyterapia indywidualna polega na pracy terapeuty z pacjentem z wykorzystaniem metod takich jak: PNF, terapia manualna, NDT BOBATH dla dzieci i dorosłych, mobilizacja tkanek miękkich, a także ćwiczenia na macie (materacach). Terapeuta, ćwicząc indywidualnie z pacjentem, może mu pomóc w wyleczeniu kontuzji stawów obwodowych, mięśni, przeciążeniowych dolegliwości bólowych (np. kręgosłupa).
Jest to kabina utworzona z krat, która umożliwia dokładne zaczepienie linek. Wykorzystywana jest przy ćwiczeniach samo wspomaganych, gdzie używa się zestawu linkowo-bloczkowego, który pomaga w ustaleniu i podwieszeniu pacjenta w właściwej pozycji.
Ćwiczenia czynne w odciążeniu:
Ćwiczenia wykonywane samodzielnie przez pacjenta, ale w odciążeniu danego odcinka ciała. Tempo powinno zależeć od aktualnej siły mięśniowej pacjenta.
Metodyka wykonywania ćwiczeń czynnych w odciążeniu:
Ruch jest wykonywany w płaszczyźnie poziomej, równoległej do podłoża, odciążenie w formie podwieszek musi całkowicie przytrzymywać i odciążać ćwiczoną kończynę, ruch wykonywany w istniejącym zakresie ruchu.
Odciążenie możemy uzyskać dzięki:
-podwieszeniu chorej kończyny-podwieszamy osiowo za pomocą linek i specjalnych podwieszek w -UGULu lub w innych urządzeniach podwieszających np. therapy master,
Celem ćwiczeń jest:
-uzyskać przyrost masy osłabionych i zwiotczałych mięśni,
-wzrost siły mięśni,
Wskazania:
-znaczne osłabienia mięśni, siła w skali Lovetta pomiędzy +1 a +2,
-zaniki mięśniowe,
-nieprawidłowe bądź niekompletne zrosty kostne,
-zwyrodnienia stawów, powierzchni stawowej, torebki; w stanach, gdy tarcie powierzchni -stawowych jest zbyt duże i bolesne.
Ćwiczenia na platformie wibracyjnej "Galileo"
Kinezyterapia grupowa jest przeznaczona dla grup pacjentów odczuwających różnego rodzaje bóle. Są to ćwiczenia prowadzone przez wykwalifikowanego fizjoterapeutę w specjalnie przystosowanej do tego celu sali, wyposażonej w materace gimnastyczne, drabinki przyścienne oraz liczne przybory niezbędne do prowadzenia i uatrakcyjnienia zajęć: różnej średnicy piłki, ciężarki, laski gimnastyczne, kolorowe taśmy itp.
Ćwiczenia mają charakter ogólnousprawniający, wzmacniający, rozciągający i rozluźniający.
Jest gałęzią fizjoterapii. Nazwa składająca się z dwóch członów wskazuje, iż jest to terapia wykonywana ręcznie (manualnie) przez fizjoterapeutę. Metoda ta wywodzi się z USA i Wielkiej Brytanii, gdzie już od ponad stu lat z powodzeniem stosuje się osteopatię i chiropraktykę w badaniu i leczeniu dysfunkcji narządu ruchu. Kompleksowy model diagnostyki i terapii tej metody pozwala z powodzeniem leczyć dysfunkcje mięśni, więzadeł oraz stawów, zarówno kończyn, jak i kręgosłupa.
Terapia ta poprzedzona jest zawsze dokładnym badaniem palpacyjnym zarówno biernym, jak i czynnym narządu ruchu. Wykonywana jest przez wysoce wykwalifikowany personel, który ocenia dobór technik koniecznych do zastosowania w celu poprawy funkcji i zmniejszenie dolegliwości bólowych przez pacjenta.
Kiedy stosować zabieg?
- Bóle kręgosłupa związane z przemieszczeniem kręgów
- Bóle związane z przeciążeniem kręgosłupa
- Wypadnięcie dysku
- Dyskopatia
- Migrena
- Bóle menstruacyjne
Jakie są rezultaty zabiegu?
- Przeciwbólowe
- Poprawa ukrwienia
- Odblokowanie zablokowań o obrębie kręgosłupa
- Przywracanie prawidłowego ustawienia kręgów w celu zmniejszenia ucisku na krążki międzykręgowe
Kinesiotaping jest metodą terapeutyczną polegającą na aplikowaniu na ciało, w ściśle określony sposób, nierozciągliwej lub elastycznej taśmy w postaci wyciętych przez terapeutę plastrów. Znajduje ona zastosowanie w medycynie sportowej w przypadku wystąpienia kontuzji lub przeciążenia. Wykorzystywana jest również w ortopedii i rehabilitacji.
Metoda ta wykorzystuje naturalne procesy samoleczenia organizmu. Ma bezpośrednie oddziaływanie na skórę (receptory bólu, czucia głębokiego) oraz na układ limfatyczny, mięśnie oraz stawy. Równocześnie zmniejsza ból i nienaturalne odczucia skóry poprzez uaktywnienie systemu znieczulenia.
Kinesiotaping jest terapią wspomagającą leczenie wielu schorzeń. Jest stosowany jako fizjoterapia sportowa zarówno wyczynowa jak i amatorska. Jest ona sposobem na uśmierzanie bólu w przypadkach leczenia kontuzji stawów i mięśni, drenażu limfatycznym, terapiach pooperacyjnych (gojenie ran, redukcje obrzęków i poprawa wchłaniania się blizn oraz zwłóknień), czy w czasie ciąży.
Metodę tę można z powodzeniem stosować również jako zabiegi towarzyszące leczeniu zaburzeń neurologicznych, ortopedycznych, ginekologicznych oraz pediatrycznych. Z doświadczeń fizjoterapeutów wynika, że plastrowanie dynamiczne wspomaga także korekcję postawy.
Działanie plastrów stosowanych w kinesotapingu
Działanie kinesiotapingu opiera się na uregulowaniu napięcia mięśniowego w miejscu aplikacji taśmy. Wpływa przez to na zwiększenie zakresu ruchu mięśni oraz ich siły.
Aplikacje Kinesiotapingu powodują, że skóra jest delikatnie podciągana, zwiększając jednocześnie przestrzeń pomiędzy skórą właściwą, a powięzią co powoduje redukcję zastojów i obrzęków limfatycznych (usprawnia mikrokrążenie chłonki).
Ma również działanie przeciwbólowe, poprawia funkcjonowanie i wspomaga regenerację w oparciu o procesy samoleczenia. W procesie zdrowienia następuje normalizacja napięcia mięśniowego i powięziowego, korygując ułożenie powięzi i skóry wpływa na poprawę propriocepcji (czyli czucia własnego ciała –np. bez kontroli wzroku wiemy jak mamy ułożone ciało).
Właściwości elastyczne plastra utrzymują się przez około 3 do 10-ciu dni w zależności od producenta przeciętnie przyjmuje się okres 5-7 dni.Procesy terapeutyczne trwają 24 godziny na dobę.
Przebieg zabiegu:
Po ustaleniu przyczyny dysfunkcji fizjoterapeuta przygotowuje plaster do postaci: „I”, „Y”, „X”, „wachlarz”. Wybór kształtu taśmy zależy od budowy mięśnia, nad którym ma znajdować się taśma, a także od wskazań do jej zastosowania. Istnieje kilka technik naklejania plastrów które są uzależnione od celu terapii. Aby terapia powiodła się niezbędna jest właściwa diagnoza pacjenta oraz właściwy dobór i aplikacja plastra poprzez zastosowanie odpowiedniej techniki oklejenia.
Przygotowanie do zabiegu:
Aby plaster był dobrze przytwierdzony do wskazanej części ciała skóra musi być czysta, sucha, nie natłuszczona. Przy nadmiernym owłosieniu miejsce naklejania musi być gładkie.
Wskazania do kinesotapingu:
Taping można zastosować w wielu jednostkach chorobowych i może stanowić doskonałe uzupełnienie rehabilitacji jak i innych terapii. Zastosowanie jest bardzo szerokie. Można okleić każdą część ciała w zależności od typu schorzenia i celu jaki mamy osiągnąć przez zastosowaną terapię.
Począwszy od tapingu na kończynach poprzez kręgosłup, głowę czy twarz. Taping stosuje się również w celu zmniejszenia obrzęków limfatycznych np. po mastektomii czy obrzękach kończyn, ale również stosuje się na blizny np. pooperacyjne.